ZEHRANIN GERÇEĞİ
benim hamurum acıyla yoğrulmuş öyle üzdülerki beni zaman geldi ayaklarımın üstünde duramaz hale geldim ve ben bu acılardan beste ve şiirler yazdım ve her satırlarında benim anılarım acılarım vardır insanlara öyle çok güveniyordumki benim değerimi haketmiyecek kişilere bile değerinden fazla değer verdim ve kaybeden ben oldum kimsenin benim canımı yakmasına ve üzmesine asla izin vermiyeceğim çünki ben kimseyi üzmedim benide kimse üzmesin .........