Şiir adı ve yorumu |
Gözlerim!
"...
Kimi dostu gördüm, kimi kafiri,
Kiminin şavkı nur, kimi zifiri.
Beni haldan hala salan o BİR’ i,
Hakikat sırrının çapı gözlerim!
..."
insanın, insanlığımızın çeşitli durumlarına ilişkin güzel bir şiir. şair kendi iç dünyasıyla, o iç dünyayı etkileyen dış dünyanın yansımalarını anlat
|
Yıllar...
bazı yorumları okuyunca şaşırdım. özellikle örneklemelerden yoksun olarak, şiirin kendisi için mi yoksa genel bir hece şiiri bilgisi için mi yazıldığı belli olmayan yorumlar... örnekleme ile yapılan yorumun birinde ise en basit ilkokul bilgisinden bile yoksun hecelere ayırma, sözcüğün kendisi (kökü)
|
Özledim Seni Çocukluğum
"...
Gözlerimde saklı can kırıklarını,
Kekremsi bir gülüşün ardına sakladım yanarak..."
yine de içindeki çocuk ve çocuklukta biriktirilmiş insancıl güzellikler kendinin korumuş.
"Özledim Seni Çocukluğum" bir çığlık ve isyan... kendini yetişkin, büyümüş sananlara ve onların dünyalarına bir isy
|
Vuslata Daha Çok Kaldı Mı...
"...
Gözlerin gün be gün görmek isterim
Bağrıma basarak sevmek isterim
Aşkımı yoluna sermek isterim
Yâr bensiz ummana daldı mı dersin?
..."
ayrılık, özlem, yoğun bir sevinin izdüşümü olan yitirme kaygısı... bir şiirimde; anladı ki / görüşmemeye gelmiyor sevda
demiştim. sanki bunun başka bir
|
BİLİNMEZE VEFAT
"...
Salkım-saçak olmuş bilinmeze
İ y i y o l c u l u k l a r!.."
şiirin bütünlüğü açısından düşünüldüğünde bilinenlere, özellikle ilk dörtlükteki güzelliklere bir çağrı. içinde bulunduğumuz yozlaşmaya, kendimizi yitirmeye, insani güzelliklere sırt çevirmeye karşı bir çağrı. bu çağrı da; ikinci
|
Bir İntiharın Kimliği
"...
biri ışıkları söndürdü,
karanlıkta bıçak attı biri sırtıma
biri denizin bendini yıktı yüzüme
biri yıldızları vurdu
biri kuşları sildi gözlerimden,
biri bir ip attı gök kuşağına
ve biri hayatı söküp gitti sesimden
...
deniz döküldü yüzüme
...
yasak olan her yere gidiyorum
..
|
Bekleyiş
"...
Ruh, zamana biat eder düşlerde...
....
Metanetsiz hıçkırıklar
doğar
her yeni güne
Azameti yitik tebessümler
...
Ruh, yaşar cemre düşkünlüğünde ...
....
yarım kalışların
nasırlı sancısı
..."
güzel bir ayrılık ve özlem şiiriydi. dizelerde ne bir eksik, ne bir fazlalık... insanı yor
|
ÂH LEYLÂ (10)
"...
Bu sevda âleminde sen ustasın muhakkak
Soner senin yanında hâlen bir çırak Leylâ
...
Ey güzel yâr! Bu gazeli, istersen ateşte yak!
Mecnunʼun sonu ne de olsa bir toprak Leylâ"
sevdanın yangınıyla yazılmış bu gazelin "istersen ateşte yak!" çağrısıyla sonlanması hoş olmuş.
çıraklıkla
|
sessiz veda
"vedalaşmalar bana göre değil
sessizce git gözlerimden
öyle ki onlar bile anlamasın gittiğini."
yüzyüze geldikten sonra ayrılamam, katlanamam der gibi. ya da; "sessizce git gözlerimden/...anlamasın gittiğini." ben seni sevmeye devam edeyim der gibi.
kısa şiirin zorluğunu aşmış, güzelliğine erm
|
B/aşka!
"Bir b/aşka suskun bu Haziran.
Açmayacağım kapıyı Temmuz.
Git n’olur git, başımdan..."
başka sözcüğünden aşk çıkarmak çok güzeldi. ben "başka bir aşk" da çıkardım bu söyleyişten. çünkü; "git n'olur git, başımdan" söyleyişindeki yumuşaklık, yalvaran dil sanki "gitme" der gibi de bir algı y
|
İSTERDİM
çok uzaklara yazılmış bir şiir. sanki olanaksızlığa yazılmış gibi.
beni en çok sevindiren ve etkileyen "içimdeki çocuk" imgesi. uzun yıllardır ve sıklıkla kullandığım bu imgenin senin şiirinde de yer alması hoş olmuş.
"...
Oysa;
Tenine değil ruhuna dokundurmak isterdim
usulca dudaklarımı...
Yü
|
GİT DİYORSUN !
"...
Kendinden ne kadar öteye gidebilir ki insan?
..."
bulunduğumuz alanı bırakıp gidemesek bile, iç denizlerimizde, yüreğimizde kurduğumuz ülkelerde yolculuklara çıkmak gerek bazen.
"...
Git diyorsun!
Kalmakla gitmek arasında bir uçurumun başındayım;
Bilmiyorsun....."
çoğu kez GİT derken
|
BEN BÖYLEYİM
"rakı; nikâhlım
şarap; nişanlım
balık;uzatmalı sevgilim
şiir; vazgeçilmezim
ne fingirdeğim!.."
ilk üçü söyleşiyi, yoğunlaşmayı sağlayarak şiire katkı verirler. şair-e ise durmuş oturmuş kişi değildir zaten. en aklı başında olanların bile fingirdek bir yanları vardır. kimi dışa vurur, kimi ke
|
Ey, Sefil Dünya!
"...
Verdiğin al götür, diyor refika’m,
Yetmez mi çekilen bu esaret gam?
Açmayı beklerken gülşenimde ham,
Goncanın sırrına ermedin gittin! "
hoş bir söylemi var. bu dizeler aşık edebiyatına yakın duruyor.
dizelerde dünyaya (insan) gibi seslenilirken, dizelerdeki fiillerden dünyayı çek
|
Dokundum! (Gülce/Buluşma)
Sekerek süzüldü bir ürkek ceylan
Güzel gözleriyle baktı da baktı
Özünden özüme sanki nur aktı!
Dedim ki: korkma gel, yaklaş bir hele,
Sözümü yabana atmayıp dinle!
Bilesin, bu hayat ormanında ben
Can almam, canını verenlerdenim!
bakanın bakışındaki ürkekliğin ceylan imgesiyle verilirken,
|
Yabancı...
karanlık gecende
ışık sızmasıysa aydınlatan sözlerim...
şimşek yalaması,
kör karanlıkta el feneriysem...
düşerken tutunduğun
ve her fırtınada sığındığın,
güvendiğinsem...
...
kıpır kıpır gönlüne sevdaysa
nefesim...
görmeden, tanımadan
aklında çiziliyse adresim...
...
sen
|
İkinci Baharım... (Gülce / Triyolemsi)
İkinci baharım, güneşim, mâhım
"...
Unutulan rengim, yeşilim, alım,
Ömrümün bağında açan son gülüm,
....
Ömür takvimini geriye aldın,
Serimi çağlatıp sevdaya saldın,
2.
...
Tan’ ıma ağaran günüm,sabahım
Seninle gömüldü dündeki vâh’ ım
Gözümün önünde masum gülüşler,
Tenime
|
Gitmek...
"...
Özlemek kendini
kendine dönmek...
...
Yüreğini sürgün etmek..
Hiç kimseden gitmedi bu yürek
Gidemedi..
...
Gitmeler en çok onu eksiltti... "
çok güzel bir şiir okudum. insanın kendisiyle başbaşa kalıp da, kendisini böylesine gözlemleyip
dile getirebilmesi bir yandan olgunlaşma
|
ki yürekte sesler...
anlam noktasında diyecek yok. buna bir de söyleşi kolaylaştıran müzikaliteyi ekleyince. şiir gibi şiir.
yetişmezse yitik beden
"...
yeni bir rüyada
yeni bir neden!
neden..
neden.."
yüreğinize ve duyarlılığınıza sağlık.
|
Hüzne Meftun AŞK
"....
Bir köşede oturmuşsun dibek taşına
Taşlaşmış dileklerin eriyor demir tavında
Ilık bir meltem esiyor bağrında yetimin
İnsani duyguları kırbaçlayan zalim değil de kim
..."
bu bölüm yaşadığımız dünyadaki eşitsizlikleri sorgulaması ve "yetim" tanımlamasıyla ezilenlerin, açların, ölenlerin se
|