gezginera kitaplara yaptığı düşünceleri

17 Haziran 2011 Cuma 18:40:38 tarihli yorumumun üzerine bugün olayı yerinde inceleme şansı olmuş biri olarak Avustralya'da 2 yılın üzerinde yaşamış biri olarak tekrar yorumlamam gerektiğine inandım.

Kitabı hala tavsiye etmemle beraber yazarın Avustralya'da büyük tepki gördüğünü anlattığı yolcuğa katılmadığını, yaptığı araştırmalar ve kulaktan dolma bilgileri birleştirerek hayal gücü ile yazdığını öğrenmenin derin vicdan azabını taşıyorum.

Avustralya'da ki aborijin grupların çoğunluğunun orjinalliklerini ve özlüklerini yitirdiğini gözlemlemiş oluyorum. Kendini koruyanların arasınada çok ciddi devlet izin evrakları ile zor bir ihtimalle girildiğini öğrendim.

Kitapta anlatılanların birebir yaşanmadığının bilinmesini isterim.

Hayyam. Cihan... Elif... Deniz...

Ömer Hayyamı en saf haliyle belki, en insani yanından, aşık halinden anlatan bir kitap. Okumadan olmaz diyebilirim.

Tarihe ışık tutarken, Cihan'ı tarif etmek, Hayyam'ın gözüyle. Dostlukları ve politikanın ayrımını görmek. Okumalı. Okumalı. Okumalı.

Bu kitabı okuduktan sonra, yazar gibi insanın aborijinlerin arasında yaşama isteği doğuyor bir anda. Temizlik, saflık, saygı ve sevgi hakim öykünün tümüne. Özenmeden olmuyor. İlk 10 içinde sayabileceğim bir kitaptır hayatımda. İtina ile okunmalı, hatta defalarca okunmalı

Herşey Erdal Öz ile fuarda konuşma fırsatı yakalamaya çalışana kadar çok güzeldi. Kitabın emin ve güvenilir olduğu fikrimin sarsılması ise hem bu deneyimime hemde konu ile ilgili diğer kitaplardaki çelişmelere dayanıyor.

Eserin sunumu, belgesel ayarındaki bazı dökümantasyonel bölümleri gerçekten etkileyici. Kahramanlaştırırcasına anlatım, insanın içine işliyor. Ağlamadan bitirmek zor gibi. Yinede yazar ile çelişen bir eser. Okunması gerekir, ama aynı konuda diğer eserler de okunmalı..

1997 de okumuştum yanlış hatırlamıyorsam ilk defa. Sonra tekrar, tekrar ve tekrar. İlyas Peygamberin hayatından çok bir kişisel gelişim kitabı gibi. Bugün birçok tutum ve davranışımda bu kitabın derin etkileri olduğunu biliyorum. Ve ne zaman kişiliğimle ilgili rahatsız olduğum yönlerimi fark etsem tekrar bu kitabı okuyorum. Ve sanıyorumki 14 senedir hayatıma giren herkese bu kitabı okuttum. Şiddetle tavsiye olunur.

Son zamanlarda okuduğum en güzel kurgu. Bir çırpıda bitti, hiç istemezken bitmesini. İnanılmaz yalın ve etkili bir anlatım. İnanılmaz keyifli bir hikaye. Ve acaba dedirten bir konu... Bayıldım diyebilirim. Kesinlikle tavsiye edilmeli.

Bazı eserler vardır, kitap olsun, film olsun sizi tamamen içine çeker ya... Hani dersiniz kahramana yeter artık bari şu noktada şu hareketi yap. Beklersiniz ki hikayenin devamın istediğiniz gibi olsun.... Aynen öyle içine çekiyor bu eser. Ve boğazını düğümlüyor insanın zaman zaman. Sonrasını merak etmekten, ve hatta şekillendirmek istemekten hikayenin kalanını alamıyorsunuz gözlerinizi ve ellerinizi sayfalardan. Ürperten, acıtan, düşündüren, hesaplaştıran bir eser.

Simyacı ve Beşinci Dağ eserleri , Coelho'nun çitasını öyle yükseklere aldıki zihnimde, Elif benim için bir hayal kırıklığıydı diyebilirim. O kadar bekledikten sonra daha kuvvetle bezenmiş bir eser okumak isterdim. Şahsen yazarın kendi inandığı ve gerçekten başına geldiğini düşündüğü birşeyi aktardığını düşünüyorum. Tarihe uzaktan bir ışık tutuyor olsada, benim Coelho beklentimde vasatı aşmayan bir eser. Yinede Sibel hanıma katılıyor ve Coelho eseriyse okunmadan geçilmez görüşünü paylaşıyorum