| Yazı adı ve yorumu |
kör bıçak
Yer gösteriyor sinemada delikanlı. Yer gösteriyor otobüsün muavini. Yer gösteriyor pilli fener. Gösterdiğim yere bakmıyor gözleri ıssızlığın. Daha ne demeli? Onursuzun oldum daha ne olsun diyordu ya şair. Anlamışlardanız ya. Bunu bilmeli...
|
ÇİZMELİ KEDİ DİŞİYMİŞ VE YAĞMURDAN KORKARMIŞ
Çok...
|
konserve-tuarda...
Kimse yok mu? Hayır herkes burada. Hepimizden biraz var bu yazıda. Oysa hiçbirimiz hiçbir yerdeyiz. Güzeldi. Klavyeyle yazmak zorunda oluşuma bir kere daha sitem savurdum ya, olsun...
|
GÖBEKLİ TEPE
Tonlarca ağırlığındaki taşların o dönemin teknolojisi ile nasıl bir yerden ötekine taşındığını düşünmüştüm burası hakkında bilgi edinmeye başladığımda. Sonra belki teknolojinin o gününü pek az ve yanlı biliyoruz dedim ve hayranlık duydum. Yazı da pek güzel aktarmıştı...
|
LA FONTAİNE
Bitişik yazmışsınız yazıyı çoğunca. Bu belki bir tercih. Hem yazı yazmak için ayrılan bölümde, hem yaşamda kocaman bir boşluk var oysa. Yan yana dizili kelimelerin aralarına boşluklar bırakmak, çimlerle kaplı bir zeminde yürüme alanları açmak gibidir fikrimce. Masallardan yapılan atıflarsa hoştu. Öf
|
puslu burukluk
Dedemin insanları filmini izledikten beri, yerine ulaşmayacak mektupların varlığına inanmıyorum. Hani şişelere mektuplar koyup denize bırakınca ona gülüyordu herkes. Oysa mektuplardan biri tam da istediği gibi okunmuş, hatta yanıtlanmıştı. Biraz geç miydi? Çünkü mektupların yazanı uğurlanmıştı sonsu
|
BAHAR DALLARI
Bir iç dökümü. Dışa vurum bu. Edebi yanı değil de, bu yönüyle okundu, anlaşıldı. Taze kalem pek çok yol kat edip gerçek kelimesini yazacaktır bir gün...
|
YENİLENMEK
Böyle söyledikçe çoğalan ne çok şey var azalmalarını dilerken? Fakat kelimeler yeniden ve yeniden. İşte bizi asıl yenileyen...
|
CA
Sevginin kaynakçası yazının çizgilerindeydi sanki...
|
MAKSİM GORKİ
Ahenkle anlatan yazıya teşekkürle. Burada bulunmanın yalnızca yazma isteğini geliştirip güçlendirmek olmadığını, asıl olanın okumak ve öğrenmek olduğunu işaretleyen satırlardı okuduğum...
|
ASKEF LE ANTALYA
Kelimeleri olanların yeri yanı yöresi hoşluk, hoşnutluktur. İmrentiyle karışık gülümsedim. Daha detaylı izlenim ve değerlendirme yazıları okumak isterim kendi adıma. Öğrenmek için henüz hepimiz çok acıkmış haldeyiz çünkü. Öğrenmek için burada değil miyiz? Farkında değiliz fakat bu yazın platformu bi
|
tesadüf mü ?
Bunca yıl ve kelime, tesadüfsüzlüğü işaretledi adeta. Boşuna değildi. Boşaldı belki ama boşuna değildi. Boşluğaydı belki ama boşu boşuna değildi...
|
SAPLANTI
Gündelik bir dil, sade ve şık cümleler. Bunlarla ne çok şey anlatılmıştı ne çok. İçten ve samimiydi bir kere. Sanırım bu saatte aradığım tam da buydu. Fakat çilingir sofrası evde kurulmuş gibiydi önce. Sonra anladım ev dışı bir mekanda olduklarını. Nihayetinde, hoştu...
|
YAZIM DOSTTLARIMDAN YİTİRDİKLERİM
Ahde vefa azalan bir değerimiz. Galiba en çok buna yazıklanıp ağlamalı. Hele yazıp çizme eylemini gerçekleştirebildiğine inancı yerleşince insanın, yoklamaz oluyor ötesini berisini. Okumak sanki yerini yazmaya bırakmış oluyor, tuhaf bir bilgeliğe bürünüyor en kibirlisinden. Bizden uzak durması dileğ
|
çöp çatan
Bir ipte iki cambaz oynayamazmış. İşte kelimeleri olanların hali bu. Olmasını istediği, olanı, hayal gücü, gerçeğin soğuk eli...
|
ÖLÜMÜ ÖZLEMEKTİR AŞK
Hangisi zordur kelimeleri olanlar için? Kalana mı gidene mi yazmaktır çoklaştıran? Peki kalan gitmiş ve giden hep kalmışsa nasıldır ahengi kağıt ve kalemin? İşte hepsindendi okuduğum...
|
Beyaz Çığlık
Yaşasın. Yazı dedim okurken. Yaşadım da hem...
|
Kaybolan Samanlıklar
İğne aramış kaleminiz samanlıkta. Kendi gözlem kulenizden aslında hep söyleyip söyleştiklerimizi aktarmışsınız. Hoştu. Sapla samanın ayrışmasına duyulan ihtiyacın bir dışavurumuydu kanımca...
|
Kaybolan Samanlıklar
|
ya(s)ş günü
Sorulacak pek çok soru. Fakat yazılacak bir tek burası. Böyle olunca da sadece yazıya dair bir kaç çizgi. Uğradığım iyi olmuş buraya. Nedenini şimdi anımsayamadığım kırgınlıkların tükenmişliğiyle yüzleşmek hoş. Arayan biri ararsa bulurmuş aradığını nasılsa...
|
