| Şiir adı ve yorumu |
GÖZ SUYU AŞIM
Õlmek son mudur başlangıç mıdır bilmiyorum. Bildiğim tek şey var; ölümün karşısında ne dense yetmediği, ne kadar geçerse geçsin zaman denilenin bazı acıları unuttaramadığı.
Ana-baba gidince dua edenin gider, bayramın biter, kolun kanadın kırılır nazlanacağın olmaz, başını yaslayacağın kalmaz.
|
Umut fırtınalı denizde ama bir yolcu
Özdemir Asaf'ın dediği gibi;
Kazandıklarım bitti, yitirdiklerim kaldı
Söylediklerim yitti, dinlediklerim kaldı.
İnsan denilen zamanda yolcu. Yaşadıkları anıları geçmişi, umut ettikleri, bekledikleri bulup-bulamadıkları, hayalleri-aldanışları kırgınlıkları, ardında kalan izleriyle.
Hani
|
Titrek Bir Aşkın İllegal Sınırları
Yaşam denilen yolda yürünürken, bunca acımalı mı yürekler?
Belki'leri, keşke'leri, bilinmezleri yaşatan hayat; bazen kısa gelen bir yorgan gibi.
Yukarı çeksen ayakları, aşağı çeksen omuzları üşüten.
-zamanın peşinde koşarken ömür
bir çocuk ağlar yürekte
sonra
bin cümle geçer üstümüzd
|
Mezar Taşını Öptüğüm
Ölüm bir bitiş mi yoksa bir başlangıç mı? Kimbilir.. Tek bildiğim kabullenmesi zor olan hayatın kaçılınmaz hakikati olduğu.
Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun inşaallah. Sabır diliyorum.
|
Düş vakti
Bazen söz biter.
Emir büyük yerden olunca elden ne gelir!
Mekanı cennet olsun inşallah. Sabır diliyorum, rahmet ve duayla.
|
serçe mezarlığı bir göğ içim
Yaşamak denilen bir dokunup bin yerimizden vururken;
Zaman denilen bazen deva olandır bazen de eza çektiren.
"anne kokusu bir hüzün"
"babamın sakallarındaki ölüm"
Ne zaman, nerde 'anne-baba'ya dair bir şeyler görsem içimin ormanları yanar.
İçini dökmüş şiir.
"Çok şey vardı anlatılaca
|
SEDASI HÜZÜNKAR ÇITKIRILDIM DÜNYA
Hayatın el kitabı yok ki okunsun, bilinip ona göre hareket etsin insan denen varlık.
İnsanı insan yapan büyüten; yaşadıkları, kaybettikleri, özlemleri, heba olanlar, yaralarıdır belki de. Kim bilir!
Ne de güzel demiş Yunus Emre;
Var mı yalan dünyada bakî kalan? Mal da yalan, mülk de yalan
|
GRİNİN GÖKKUŞAĞIYLA SAVAŞI
Renkler raks ederken;
aynı notaya dokunan hüznün orkestrasında
kalabalıktı düşünceler
yalnızdı kalabalıklar
Kutlarım.
|
ELBET KATİL, KALEMİN TA KENDİSİ...
Yazmak. "Kelimelerin yaptığı en güzel melodi"
Ve siz, bu melodiyi dinleyip-yaşayanlardansınız. Ne güzel.
Yazmayı sevmekle başlayan süreç, insanın düşünmesini hatta çok düşünmeyi, zihinsel ve ruhsal olarak rahatlamayı da sağlıyor bence. Ayrıca karşındakinin hayata-olaylara bakışını-duygu-d
|
Hayfa
Merhaba şiir. Emekti. Her zamanki gibi yine güzeldi.
Merhaba kalemini oynatsa şiir olan Usta.
Bazen yorulur ruh ve yorgun harflere sığınır suskunluklar-çığlıklar...
Şiir;
Hayatın getirip-götürdükleri karşısındabir yüreğin yaşadıkları "hamdım, yandım, piştim" dercesine hüzünle, kırıklı
|
Bir Elif Miktarı Hayat
Yaslan içimize dedi yer-göğ.
Dese bile;
"Dökmeye niyetim yok içimi, zor sığdırdım zaten." der gibiydi, yürekten kaleme düşenler.
Her şiir ayrı bir öykü. Hayatın içinden ve hayatların kesiti.
Belki de bu yüzden seviyorum okumayı.
Şiir adına hiçbir zaman boş dönülmeyen bu sayfayı, baş kö
|
Sizi hiç "Alfabemin son harfi" diye seven oldu mu?
Ne kadar güzel-doğru demiş büyük usta:
Okyanusta ölmez de insan gider bir kaşık sevda da boğulur.
Aslında büyük olan aşk değil, onu bizler büyüttük!
İnanılan adına sevda-aşk denilen "sandığın kadar değil yandığın kadar!'dır bazen.
İçinde batmamak için çırpınıp durduğumuz hayat ne çok y
|
YAŞ/ ANIM
Bir ömrün, yaşanmışlıkların hüzünlü bir biyografisi-isyanıydı şiir.
Yürekten kaleme düşenler;
"durgun
sırtında yükü ağır
çok yorgun"
Yaşamak denilen bir dokunup bin yerden vuran mı acep! Savrula savrula ne çok yara aldı ruhlar.
Yine de
.
Ve.. her şeye hepsine inatla ve umutla;
|
Marya
Göz açıp-kapayıncaya kadar olan el kitabı olmayan yaşayarak öğrenilen hayat yolunda yürünürken;
Durduk dinledik.
Yaşamak denilen bir d okunup bin yerimizden vururken öyle zamanlar oldu ki canı közde beklettik. Piştik, yandık, kavrulduk-yorulduk.
Yorgun bir yürekteki hüznün kalıntılarıyd
|
Haziranda ölmek...
'Allah sadece kalbi verir, içini sen doldurursun..'
Ne doğru ve ne de güzel demiş C. Yücel:
Ne sahip olduğundur hayat, ne de umdukların bunca zaman. Yüreğin kadardır hayat! Seviliyorsan renkli, seviyorsan siyah beyaz...
Gitgide duyarsızlaşılan bir dünyada insanı insan yapan en güzel ve ö
|
emanet
"Bedenin yükünü ayaklar taşır, ruhun yükünü yürekler"
Hayat adaletli değil bazen...
Yüreğe düşerse zamansız cemre, yakandır. Eskimeyen, unutulmayandır.
Sizi okumak hep güzel-keyif ve iyi ki burada dediğim kalemlerdensiniz.
Sevgiyle.
|
Çeşme
Fuzuli`ye sormuşlar:
"Sevmek mi daha güzeldir, sevilmek mi? Demiş ki; Sevmek. Çünkü sevildiğinden hiçbir zaman emin olamazsın."
Bazen koca bir dünya-bu dünyaya yolculuk, bazense bekleyiştir sevgi.
Sevmek taşıması zor, ağır bir yük olsa da; dünyanın en saf, güzel-özel insani duygusu.
|
Kaşe
Gitmek mi-kalmak mı; gidene mi-kalana mı daha zor! Kimbilir...
Tüm acıları unutturup-bitirip, giderseydi gitmek, ardına bakmadan giderdi herkes.
Ki.. Nereye giderse gitsin insan, gittiği yere de götürmüyor mu kafasındakileri ruhundakileri yaşanmışlıkları.
Ah be y alan dünya.
Sustum!
Ka
|
El/veda
"Bu dünyada ne zaman bir umut ışığı bulsanız onu söndürmek isteyen birileri olur."
Nedir yaşamak, hayat? Hayat denilen yolda yürünürken, bunca acımalı mı yürekler?
Zordur aşk-sevmek denilen. Bazen doğrular yanlışa-yanlış doğruya karışır.
Ve.. maalesef insanın insana yaptığını hiç bir canlı
|
Benim Adım Susmak
Ne de güzel demiş Özdemir Asaf;
Kazandıklarım bitti, yitirdiklerim kaldı
Söylediklerim yitti, dinlediklerim kaldı.
Hayatın el kitabı yok ki okuyup, bilelim ona göre hareket edelim. Maalesef yaşayarak anlıyor öğreniyor insan. Susmak yapılması en zor olandır. Anlamayı bilene çok şey anlatı
|
